"...คนเราถ้าท้อใจแล้วเป็นคนอันตราย
เพราะว่าถ้าเป็นคนที่มีความรู้แล้ว ท้อใจ ความท้อใจนั้นทำให้การควบคุมจิตใจสติของตัวน้อยลง
เพราะว่ามันท้อ ความท้อใจนี้เป็นสิ่งกีดขวางความดีไปได้มาก เพราะว่าไม่ระวังตัว
เวลาท้อใจก็เกิดน้อยใจ น้อยใจก็เกิดประชด เปิดโอกาสให้จิตใจรับสิ่งที่ไม่ดี
เข้ามาในจิตใจได้ เพราะว่ามีความฟุ้งซ่าน คนไหนถ้าท้อใจสังเกตดี
ๆ พวกเพื่อน ๆ ที่ท้อใจ บางทีคนนั้นพูดฟุ้งซ่าน พูดอะไร ไม่ได้เรื่อง
แล้วถ้าใครมาชักชวนให้ทำอะไรก็อาจจะเป็นผู้ร้ายไปก็ได้ ทำให้ขาดการพิจารณาคือ
ขาดสตินั่นเอง..."
พระราชดำรัสพระราชทานแก่บัณฑิตอาสาสมัคร
รุ่นที่ ๑๓ และคณะกรรมการประจำสำนักบัณฑิตอาสาสมัคร ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน
วันอังคารที่ ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๒๔