มดแดงเป็นสัตว์สังคมชนิดหนึ่ง มักทำรังอยู่ตามต้นไม้โดยใช้ใบไม้มาห่อเป็นรังอยู่อาศัย เวลาถูก รบกวนจะรวมกลุ่มป้องกันตัว โดยปากก็กัด ก้นก็ต่อยปล่อยกรดออกมาทำให้เกิดอาการระคายเคืองปวดแสบปวดร้อน วงจรชีวิตและพฤติกรรมของมดแดงให้ข้อคิดทางธรรมหลายประการ คือ "รวมตัวเป็นหนึ่ง พึ่งเรี่ยวแรงแห่งตน อดทนทำงาน เก่งการเป็นกลุ่ม รุมสู้ศัตรูด้วยกัน แข่งขันหวงไข่หวงรัง ยอมสละทั้งชีวิตเพื่อส่วนรวม และร่วมกันเชิดชูนางพญาผู้นำ" ด้วยเหตุนี้นักปราชญ์จึงได้ประพันธ์เป็นคำกลอนดอกสร้อยสุภาษิตสอนใจไว้ว่า
| มดเอ๋ยมดแดง
เล็กเล็ก เรี่ยวแรง แข็งขยัน ใครกล้ำกลาย ทำร้าย ถึงรังมัน ก็วิ่งพรู กรูกัน มาทันที สู้ได้ หรือมิได้ ใจสาหัส ปากกัด ก้นต่อย ไม่ถอยหนี ถึงรังเรา ใครกล้า มาราวี ต้องต่อตี ทรหด เหมือนมดเอย |
(ที่มา : อศจ.ยศ.ทร.)
