วันพฤหัสบดีที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

บทความทางศีลธรรมและวัฒนธรรม เรื่อง โรคหน้าตาเฉย

กองอนุศาสนาจารย์ กรมยุทธศึกษาทหารเรือ จัดทำบทความทางศีลธรรมและวัฒนธรรมเพื่อเผยแพร่ให้กำลังพลได้ทราบถึงหลักธรรม ในการดำเนินชีวิตอยู่บนพื้นฐานของความไม่ประมาท สำหรับในวันนี้นำเสนอเรื่อง "โรคหน้าตาเฉย" ซึ่งกำลังพลทุกนายควรร่วมมือขจัดเสียโดยเร็ว
         คำว่า โรค คือ ภาวะที่ร่างกายทำงาน ได้ไม่เป็นปรกติ เนื่องจากเหตุปัจจัยต่าง ๆ มีเชื้อโรคเป็นต้น ซึ่งสามารถแยกเป็นประเภทใหญ่ ๆ ได้ ๒ ประเภท คือ โรคติดต่อ และโรคไม่ติดต่อ โรคติดต่อเมื่อเกิดแก่ผู้ใดแล้วสามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้ และสร้างความทุกข์ให้เกิดขึ้นทั้งต่อตนเองและผู้เกี่ยวข้องได้อย่างมากมาย บางคราวเมื่อเกิดภาวะโรคระบาดถึงกับเจ็บป่วยล้มตายลงคราวละมาก ๆ รัฐบาลต้องสิ้นเปลืองงบประมาณในการรักษาป้องกันแต่ละครั้งมิใช่น้อย ส่วนโรคไม่ติดต่อมักสร้างความทุกข์ให้เกิดแก่ตนเองโดยตรงและสร้างความเดือดร้อนให้แก่คนรอบข้างในทางอ้อม
         ๑. ผู้มีอาวุโสน้อยกว่าเดินผ่านผู้มีอาวุโสมากกว่าอย่างหน้าตาเฉย
         ๒. พันจ่าเดินผ่านสัญญาบัตรอย่างหน้าตาเฉย
         ๓. จ่าเดินผ่านพันจ่าอย่างหน้าตาเฉย
         ๔. พลทหารเดินผ่านจ่าอย่างหน้าตาเฉย
         โรคหน้าตาเฉยนี้ แม้ว่าผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้องจะมีมาตรการเข้มงวดกวดขันเฝ้าระวังป้องกันอยู่ตลอดมาก็ยังไม่ทุเลาเบาบางลง ยังคงมีการแพร่ระบาดอย่างต่อเนื่อง ผลเสียที่ได้รับทำให้ความสง่างามของกำลังพลและกองทัพหมดสิ้นไปอย่างน่าเสียดาย
        ดังนั้น กำลังพลทุกนายควรหันมาใส่ใจและร่วมมือกันขจัดโรคหน้าตาเฉยนี้เสียโดยเร็ว ด้วยการร่วมกันปลูกจิตสำนึกของความเป็นทหาร ตระหนักในคุณค่าว่าการทำความเคารพกันเป็นการได้มากกว่าเสีย เพราะการทำความเคารพกันนั้น นอกจากจะเป็นการแสดงถึงความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้เจริญกว่า แสดงออกซึ่งมารยาทที่ดีงามตามวัฒนธรรมไทยและแสดงถึงความเป็นพวกเดียวกันแล้ว ยังสื่อถึงการปฏิบัติตามแบบธรรมเนียมของทหารที่ดีมีระเบียบวินัยอย่างเคร่งครัดอีกด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นบ่อเกิดแห่งความดีงามอื่น ๆ ตามมาอีกมากมาย ที่จะทำให้รู้สึกได้ว่าการเคารพกันนั้น "ได้" มากกว่า "เสีย" อย่างแท้จริง (ที่มา : ยศ.ทร.)