กองอนุศาสนาจารย์ กรมยุทธศึกษาทหารเรือ ได้จัดทำบทความทางศีลธรรมและวัฒนธรรม ที่น่าสนใจเป็นคติธรรมเรื่อง สัตว์เลี้ยงประจำตัว ซึ่งปัจจุบันมีผู้คนนิยมเลี้ยงสัตว์ไว้ที่บ้านเพื่อความเพลิดเพลินหรือเป็น เพื่อนคลายเหงากันเป็นจำนวนมาก ในแง่สาระธรรมนำชีวิต นักปราชญ์ทางศาสนากล่าวว่า แต่ละคนได้มีสัตว์เลี้ยงประจำตัวตามธรรมชาติแล้วคนละ ๖ ชนิด ได้แก่ งู จระเข้ นก สุนัข สุนัขจิ้งจอก และลิง และได้ไขปริศนาสัตว์เลี้ยงเหล่านั้นไว้ว่า
งู คือ ตา ซึ่งมีธรรมชาติสอดส่ายดูสิ่งรอบตัว สอดรู้สอดเห็น อยากดูสิ่งที่เขาไม่เปิดเผย
จระเข้ คือ หู มีธรรมชาติรับเสียงที่ได้ยินทั้งใกล้และไกล ชอบใจอยากฟังแต่เสียงที่น่ารักอ่อนหวาน
นก คือ จมูก มีธรรมชาติรับกลิ่นที่โชยมาตามกระแสลม ตื่นตัวตื่นใจใฝ่หาแต่กลิ่นดี ๆ
สุนัข คือ ลิ้น มีธรรมชาติชอกชอนเที่ยวแสวงหารสชาติที่เอร็ดอร่อยเป็นที่ตั้ง
สุนัขจิ้งจอก คือ ผิว ธรรมชาติผิวย่อมอยากสัมผัสกับสิ่งที่นุ่มนวลอบอุ่น รังเกียจสัมผัสสิ่งที่หยาบกร้าน
ลิง คือ จิตใจ มีธรรมชาติไม่อยู่นิ่งโลดแล่นฟุ้งซ่านไปในอารมณ์ที่น่าใคร่น่าพอใจอย่างไม่รู้จักจบสิ้น
โดยข้อเท็จจริง รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และอารมณ์ที่ใจคิด ล้วนเป็นอาหารของ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจของเรา ความผิดพลาดที่หากจะพึงมี ก็คือ เราเองต่างหากที่ไม่รู้จักควบคุมหรือสำรวมระวังสัตว์เลี้ยงเหล่านี้ มักปล่อยให้มันลากจูงเราไปสู่สิ่งที่มันชอบอย่างเกินขอบเขต จนเสียทรัพย์ เสียสุขภาพ และเสียครอบครัว ซึ่งก็มีให้เห็นอยู่ในสังคมมิใช่น้อย
ถ้าเรารู้จักบังคับควบคุม ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจให้รู้จักประมาณ รู้จักเพียงพอเสียบ้าง ชีวิตก็น่าจะมีอิสระมากกว่านี้ แต่ถ้าควบคุมไม่ได้หรือไม่คิดจะควบคุมเลย ก็จะถูกมันลากถูลู่ถูกังไปในสิ่งที่มันชอบ ซึ่งสิ่งนั้นส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นความเสื่อมเสียเป็นส่วนมาก มากกว่าความเจริญที่ตนเองและครอบครัวต้องการ (ที่มา : กองอนุศาสนาจารย์ ยศ.ทร.)
