บทเรียนที่มีคุณค่าอย่างหนึ่งในการดำเนินชีวิต ก็คือ การนำความผิดพลาด หรือความบกพร่องนั้นมาปรับปรุงตัวเองเสียใหม่เพื่อไม่ให้ทำผิดซ้ำอีก หากเป็นคนที่ประสงค์จะพัฒนาตนเองให้ดียิ่งขึ้นแล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไปที่จะทำได้
เด็กที่เริ่มหัดขี่จักรยานนั้น ตอนแรก ๆ ก็จะล้มคว่ำคะมำหงายอยู่หลายครั้ง ทำให้แข้งขาถลอกปอกเปิกไปหลายหน แต่จะได้บทเรียนว่าเมื่อจับอย่างนี้ ทรงตัวอย่างนี้จะทำให้ล้ม ถ้าจับอย่างนั้นทรงตัวอย่างนั้นจะไม่ล้ม ไม่นานนักก็จะขับขี่จักรยานได้คล่องแคล่ว ทั้งนี้เพราะรู้จักใช้ความบกพร่องของตัวเป็นบทเรียน แล้วปรับปรุงตัวเองให้เข้ากับจักรยานคันนั้น มิใช่จะมัวแต่มาโทษจักรยานว่าผลิตมาไม่ดี หรือโทษถนนว่าแคบขรุขระ เป็นต้น
การดำเนินชีวิตก็เช่นกัน ทุกคนย่อมจะมีโอกาสผิดพลาดด้วยกันทั้งนั้น แต่เมื่อคิดว่าความผิดพลาดเป็นเรื่องที่แก้ไขและป้องกันได้ ก็ลองเอาบทเรียนจากความผิดพลาดนั้นมาเป็นครูสอนชีวิตดูเถิด ดังคำประพันธ์ที่ว่า "ผิดหนึ่งพึงจดไว้ ในสมอง เร่งระวังผิดสอง ผ่านหน้า สามผิดเร่งคิดตรอง จงหนัก เพื่อนเอย ถึงสี่อีกทีห้า หกซ้ำ อภัยไฉน (ที่มา : อนุศาสนาจารย์ ยศ.ทร.)
